Περιπλανώμενη ζωή

Περιπλανώμενη ζωή, 1954 ~ Στίχοι: Κώστας Βίρβος. Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης. Φωνή: Σωτηρία Μπέλλου (εδώ, 1987, με την ανηψιά της Αρετή).

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια περιπλάνηση με την καταστασιακή έννοια της dérive, και η ατμόσφαιρα δεν είναι η νωχελικότητα των ψυχογραφικών ανιχνεύσεων στα δυτικά αστικά τοπία. Το περιπλανώμενο άτομο (μειωμένο εδώ σε "κορμί", απαλλοτριωμένο από τα μέσα ανα-παραγωγής της ζωής του-τον έλεγχο της μοίρας του), υπο-φέρει το βάρος αιμοσταγών εξωτερικών καταναγκασμών, εξ ού και η περιπλάνησή στην οποία είναι αναγκασμένο παίρνει την μελαγχολική τροπή της ασωτείας και του ανεπικοινώνητου πόνου. Ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο γίνεται αντιληπτή ως υποκειμενική καταστροφή η λεηλασία και υπαγωγή που αποτελεί γενικότερη συνθήκη για την τάξη των εργατών.

Το τραγούδι είναι λαϊκό, με την έννοια του τραγουδιού που τραγουδιέται απ' τον λαό, τις δυναμικές ανθρώπινες μάζες που συσσωρεύτηκαν στις πόλεις μετά τον εμφύλιο, κι όχι ασφαλώς την έννοια του τραγουδιού που παρήχθηκε για λαϊκή κατανάλωση, σύμφωνα με την τρέχουσα (μετά την πραγματική υπαγωγή στο κεφάλαιο δηλαδή και σχετιζόμενη μ' αυτήν) κατηγοριοποίηση.