Πέντε μάγκες στον Περαία κίνησαν για μποϋκοτάζ

Πέντε μάγκες στον Περαία, 1935 ~ Μουσική: Γιάννης Εϊζιρίδης (Γιοβάν Τσαούς),Στίχοι: Κατερίνα Χαρμουτζή, Φωνή: Αντώνης Καλυβόπουλος.

Ο Γ. Εϊζιρίδης (1893, Κασταμονή του Πόντου-1942, Πειραιάς), μουσικό φαινόμενο από παιδί (έπαιζε στην αυλή του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ 'Β), αρνήθηκε να δουλέψει ως μουσικός και διασκεδαστής μιας συγκεκριμένης τάξης στην Ελλάδα όπου βρέθηκε μετά την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε την μικρασιατική καταστροφή, οπότε άνοιξε ραφτάδικο στο ισόγειο του σπιτιού του στο Πέραμα για να ζήσει, κι όλα τα τραγούδια του στο εξής αναφέρονται στο κοινωνικό του περιβάλλον (Παραπονιούνται οι μάγκες μας, Ο Κατάδικος, Ο Πρεζάκιας, Μάγκισσα, κ.α.), εμπνέονται απ' αυτό και γράφονται γι' αυτό. Τους στίχους στα τραγούδια του, γράφει η σύζυγός του Κατερίνα, καθώς ο ίδιος δεν μιλούσε καλά τα ελληνικά. Μόλις δώδεκα θα κυκλοφορήσει σε δίσκους, ενώ πολλά θα του κλέψουν άλλοι μουσικοί της εποχής. Με τη δικτατορία του Μεταξά, μαζί με λίγους ακόμα (Β. Παπάζογλου, Αν. Δεληάς, Γ. Μπάτης κ.α.) αρνούνται να υποβληθούν στη λογοκρισία και παύουν να γράφουν δίσκους. Θα πεθάνει από δηλητηρίαση στην κατοχή μαζί με τη γυναίκα του Κατερίνα. Στο Πέντε μάγκες στον Περαία πέφτει για πρώτη φορά στο ελληνικό τραγούδι η ιδέα για μποϋκοτάζ (το χασίς ήταν ακόμη τυπικά νόμιμο στην Ελλάδα, αν και η χρήση του αποτελούσε αιτία κοινωνικού στίγματος και περιθωριοποίησης). Προσοχή στις τελευταίες στροφές: για να μποϋκοτάρεις κάτι, πρέπει να διαθέτεις κάποια εναλλακτική.